Om 05:15u loop ik door nachtelijk Luang Prabang (Noord Laos), op zoek naar een tuk-tuk die ons naar het busstation buiten Luang Prabang brengt. Slechts een paar ijverige hanen, een huilend kind en de krekels zijn wakker. Mensen slapen voor hun winkeltjes. Bij de tuk-tuk standplaats is het leeg. Geduld. In de verte komt een eenzame koplamp mij tegemoet. Even later zit een tuk-tuk chauffeur mij verbaasd aan te kijken: 'wat moet die ongeschoren westerling hier in vredesnaam zo vroeg op straat?'
10 minuten later staan we op het busstation, vanwaar we richting Vientiane gaan. De bus wordt al beladen: zelfs een motor wordt op het dak geladen! We weten nog net twee stoelen naast elkaar te bemachtigen. De laatkomers mogen de rit naar Vientiane (9,5 uur) op een kruk in het gangpad doormaken, samen met grote balen rijst, een mand met kippen en kruipende kinderen.
Lees verder
