We klauteren een bospad omhoog naar het Sangachoeling klooster. Gelukkig geen last van de voorspelde bloedzuigers, terwijl we over de glibberige grond onder het groene bladerdek van de bomen lopen. Ondanks dat de reisboeken de schilderingen en de oude beeldjes (2e verdieping) afdoen met 'muted', vinden wij deze juist wel de moeite waard. In de gebedshal tilt een monnik mij ineens op zodat ik beter naar de beelden kan kijken. Na de eerste schrikreactie blijkt het de monnik te zijn die ons veel happiness toewenste in Enchey Gompa (Gangtok). Hij biedt ons thee aan (die wij nooit krijgen) in het gastenverblijf. Hij is erg blij ons weer te zien: Kharma!