Travels and Tales

Yangshuo, 10 april
Om 05.00 uur sta ik al onder de douche, ga ontbijten om 06.00 uur en sta om 07.30 uur in de lobby voor vertrek. We nemen een openbare bus naar het long distance busstation. We gaan op weg voor de 6 uur durende trip in een geweldig luxe public bus; stoelen kunnen achterover met voetbankjes, films (westers en chinees) worden getoond, lunch is inclusief tezamen met een flesje water. Laat niets te wensen over, denk je. Als ik net een keer echt in slaap val, zijn we bij de lunchstop, ben helaas een beetje brak.

Het begint te regenen en door de wegwerkzaamheden is de weg een blubberbende. Af en toe lijkt het er op dat we niet over de heuveltjes zullen komen. Als de eerste karstbergen in zicht komen, is iedereen enthousiast. In Yangshou wacht mijn contactpersoon ons op: Mr Ye. Het is koud! Er hangt bewolking en het heeft al een paar dagen fors geregend, maar de bergen zijn geweldig. Ik verdeel de kamers, geef nog een keer aan dat het van belang is veel rust te nemen en spreek voor gezamenlijk avondeten af, om samen de excursies te bespreken.

9 reizigers schrijven in voor een fietstocht op woensdag. In de avond huur ik voor 16 man een boot om het aalscholvervissen te bekijken. En voor donderdag gaan we met ze allen een boottocht maken op de Li-rivier. Uiteindelijk ben ik over mijn vermoeidheid heen en oefen met Mr Green mijn Chinees. En voor het eerst maak ik een nacht van 7 uur!

Yangshuo, 11 april
Sta vroeg op, maar ben helemaal kapot! Het heeft weer geregend, het is bewolkt en heel erg koud. Een aantal van de 9 reizigers die gaan fietsen, kopen eerst nog een regenponcho, huren (nieuwe Giant!) fietsen bij het hotel en gaan op pad (o.a. naar Moon Hill) met Mr Green en zijn broertje. De anderen slapen uit en lopen/fietsen wat in de omgeving. Ik zit vroeg bij Mr Ye achterop het brommertje richting het postkantoor om een pakket voor iemand te regelen. Wel raar om zo mijn eerste blik op Yangshou te hebben. Het sputtert nog steeds, heel veel restaurantjes en winkeltjes. Op de achtergrond groene karstbergen.

Eindelijk een paar dagen iets rustiger, heb me alleen vergist geen 4 maar 3 nachten hier, helaas. Na de bankzaken (grote pakken met geld!) ga ik terug naar het hotel en ga om 12.00 uur weer naar bed voor 2 uurtjes. Voel me brak als ik wakker word en merk dat ik vergeten ben te eten. De zon schijnt nu en ga lekker op een terasje zitten om rustig mijn verslag voor VNC te schrijven. 2 groepsleden komen er gezellig bij zitten. Ik haast me vervolgens naar de school om te internetten en moet nu snel terug naar het hotel om met de groep naar de boot te gaan.

Yangshuo, 13 april
Gisteren met de groep meegeweest met een boottocht op de Li-rivier. De zon schijnt en met de boot vertrekken we over de Li-rivier tussen de karstbergen door naar Fuli. Hier is het vandaag marktdag, de lokale bevolking laat zich behandelen door 'medicijnmannen', kopen honden, eendenkuikens of andere beesten. Een gezellige drukte.

Terug op de boot krijgen de mensen die voor op de voorplecht in de zon zitten een hoos water over hun heen, omdat de schipper vol in een golf van een andere boot vaart. Door naar Low Hill village, een leuk oud dorpje, waar naast een paar meehuppelende ondeugende jongetjes niet veel te zien is. Ik stap samen met een deel van de groep uit in Puyi. Hiervandaan gaan we samen met Mr Green (kent de off-road routes) cross-country fietsen. In vier uur fietsen we over hobbelweggetjes met keien die uitsteken. Nemen we af en toe de fiets op de rug om over rotspartijen te klimmen en wandelen we te steile heuveltjes op, tussen de karstbergen door. Was geweldig. Oeps, het is al bijna half twaalf en om twaalf uur verzamelen we om met de bus naar Guilin te gaan en daarna vliegen we naar Kunming.

Kunming, 14 april
Gisteren aangekomen in Kunming, in het Zuidwesten van China. 's Avonds eten we in een restaurant waar dans- en zangvoorstellingen worden opgevoerd, afgesloten met watergooien (ben er nog niet achter waar dat nou precies goed voor is!).

Vanochtend om 07.30 uur vertrekken we voor een excursie naar het Stenen Woud. Vroeger zeebodem, nu een imponerende verzameling rotsen. Een twee uur durende bustocht er naar toe. We spreken ter plekke af om 3 uur rond te lopen en dan weer terug te gaan. De meeste groepsleden vinden het wel toeristisch, maar zeker de moeite waard. Ikzelf drentel eerst een uurtje op m'n gemak wat tussen de hoge stenenrotsen door, veel Chinese toeristen ontwijkend en ga vervolgens kijken bij het folkloristische omkleed- en fotografieplekje. Hier kun je je laten vereeuwigen in 'traditionele kledij'. Helaas willen er een aantal Chinezen met mij op de foto en na een uurtje slenter ik verder. Ik word weer staande gehouden door een groepje schoolmeisjes, die (natuurlijk) ook samen met mij op de foto willen. We proberen in het Engels een gesprek te voeren, wat aardig lukt. Drink thee met 2 groepsleden en we gaan terug naar de bus.

We stoppen op de terugweg naar Kunming bij het Zevensterrendorp, een typisch Chinees boerendorp, waar de bevolking het koren dorst door het op de straat de leggen en er auto's overheen te laten rijden! Terug naar het Camellia hotel (waar Lode en ik in 1995 ook verbleven). Veel regelen: faxen versturen, telefoontjes en e-mailen. Vanavond een bad nemen en vroeg naar bed!

Dali, 16 april
Voel me nog steeds niet echt beter. Ik zou gisterochtend mee naar de Western Hills. Maar toen voelde ik me echt te slap om mee te gaan en ben mijn bed weer ingedoken. Langzaam opgestaan, spullen voor een groot gedeelte gepakt en even buiten in de zon gezeten, toen langzaam wat eten en drinken voor in de bus gekocht.

De bustrip naar Xhigou (ja, geen tickets gekregen helemaal tot Dali!) ging snel over een mooie lege autoweg. Voor Y100 wilde de chauffeur ons wel naar de oude stad brengen en zelfs direct bij het hotel afzetten. Onderweg mooi uitzicht op het Erhai-meer. Dali - 2200 meter hoog, de zon schijnt, maar er hangt ook bewolking, die vooral bij de bergen blijven hangen. Gezellige eettentjes, veel souvenirwinkeltjes/-kraampjes. En veel toeristen, zowel Westerse als (heel veel) Chinese. 's Avonds met 3 man eten in Café de Jack (noot voor Lode: hier hebben wij samen ook heel veel gezeten – je weet wel met chocoladecake en ijs!!).

Vandaag is de groep er zelf op uit. De een wil fietsend, de ander met een taxi naar de markt in Shaping. Morgen gaan we gezamenlijk naar de markt in Xizhou. Zelf maak ik vandaag de betalingen rond, houd mijn boekhouding bij. Geniet van een uurtje rust en een kop muntthee (even niets of niemand die tegen me praat; heerlijk) en ga even internetten.

Shizhongshan, 17 april
We zijn rond 08.00 uur vertrokken vanuit Dali naar de dagelijkse markt in Xishou. Daar een uurtje rondgestruind. Onze lokale Chinese gids Alice doet daar inkopen voor onze aanstaande overnachting in een klooster. Shizhongshan is een geweldig, rustig, groen park, waarin de Chinezen natuurlijk allemaal nieuwe wegen en paden hebben aangelegd. We hebben een geweldig uitzicht over de groene vallei aan de ene kant en aan de andere zijde bergen en heel veel bomen. De groep gaat wandelen, lezen of rusten. Ik help de gids met de voorbereidingen van het eten (o.a. aardappels schillen en heel veel groenten schoonmaken). Erg veel en erg lekker. De stemming komt er 's avonds goed in rondom een eigen gemaakt kampvuur.

Lijiang, 18 april
De volgende ochtend word ik gewekt door de vogeltjes en geniet even alleen van de rust. Er ook een paar andere vroege vogels bij komen zitten. Na het ontbijt gaan we met ongeveer de helft van de groep de grottempel in en bekijken de oude boeddhabeelden. Veel mooier dan die we gisteren op de heenweg zagen in Baoshansi, die waren zo nieuw als maar kan!

We vertrekken met de bus naar Lijiang, een mooie tocht door de bergen. Voordat we de vallei inrijden heb ik een eerste blik op het stadje; er staan allemaal grote nieuwe gebouwen en ook nieuwe wegen. We zitten in het Guluwan Hotel (wederom hetzelfde als 6 jaar terug, net zoals in Dali en Kunming). Alleen staat er nu een gigantisch nieuw glimmend gebouw naast: 'Ethnic Centre'. De oude stad is natuurlijk ook veel nieuwer nu deze is herbouwd na de zware aardbeving; heel veel souvenirshops! Nog steeds wel een leuk centrum waar ik 's avonds met enkele groepsleden door slenter. Ik raad de groepsleden verder aan om vooral veel van de omgeving te gaan zien gedurende de periode dat we hier zijn.

Lijiang, 19 april
Voel me al stukken beter, alleen is mijn stem nog steeds niet terug. Ik ga met de lokale agent (die ik hier voor het eerst ontmoet) lunchen. Ik mag zijn laptop lenen en nu zit ik dan ook rustig op mijn hotelkamer te mailen, al ruim 2 uur lang. Buiten is het ca. 25 graden, stevig windje. Ik ga zo met een paar mensen eten voordat we naar de voorstelling van het Naxi-orkest (traditionele muziek) gaan. Niet meer zoals ik dat zelf heb gezien in de traditionele blauwe Mao-pakjes, maar nu zitten de oude mannen in heuse glitterpakken!

Lijiang, 20 april
De volgende dag ga ik met Marijke op de fiets naar Baisha. Nog voor we een kilometer op weg zijn, besluit Marijke haar zadel hoger te laten zetten, en ach, waarom ik ook niet. Mijn zadel zat al aan z'n tax, maar de moer blijkt lam te zijn, nieuwe erop. En ik vraag me af wat dat wel allemaal niet moet kosten; Y2, niets te klagen. Hobbelend gaan we verder, slechte kwaliteit fietsen. Baisha ligt ongeveer 3x verder dan wij denken. Maar de tocht is de moeite waard. Wel een toeristisch dorp(veel Chinezen), maar dr. Ho vinden we niet. We fietsen door naar het Yufeng klooster door een mooie groene omgeving. Klauteren met heel weinig zuurstof naar boven en vinden daar een nog toeristischer attractie dan we hadden durven hopen. Aan de andere kant ligt een normale weg waar de taxi's en minibussen af en aan rijden. Ach, de omgeving die wij hebben gezien was geweldig.

Op de terugweg rijd ik dr Ho bijna omver en we gaan voor een bak kruidenthee en krijgen allemaal artikelen over de goede man in de handen gedrukt! Ik besluit een kruidentheetje voor mijn keel te kopen (nu twijfel ik waardoor het beter gaat, de thee of ging het alweer wat beter?!) Ik had beter iets voor mijn verbrande schouders kunnen kopen, want die zijn samen met mijn kuiten felrood geworden (en ik beweer nog wel dat ik nooit verbrand!). 's Middags slenteren we nog door het Black Dragon Pool park nabij Lijiang en zit ik een uurtje mee te kijken hoe de oude Naxi-dames Mahjong spelen.

Lijiang-Chengdu, 21 april
De volgende dag vertrekken we om 07.00 uur met een mooie ruime bus (29 personen en helemaal afgehuurd voor ons) naar Panzhihua. De omgeving is geweldig: mensen werken met hun ossen/waterbuffels/ezels of trekkertjes op de velden. We gaan hoge bergen over en diepe valleien door. Net voor Panzhihua verandert de omgeving; industrie van ijzererts, steenkoolmijnen en nog meer vieze rookwolken brakende industrie. Om 17.00 uur zijn we op het treinstation. Om 18.00 uur komt een dametje onze treintickets brengen. Het klopt: 18x hardsleeper tickets. We wachten nog een uur en om 19.15 uur zoeken we onze plekken in de trein, die om 19.50 uur vertrekt. Ik ga bijna direct liggen soezen op mijn bed, de rest leest, speelt een spelletje of slentert wat rond. Slechts weinig rochellende en tuffende chinezen. Er liggen vrij nette dekens, lakens en handdoek en er is heet water voor thee/koffie/soep, dus niets te klagen!

Chengdu, 22 april
Om 10.00 uur komen we aan in Chengdu; het regent. Ik controleer de vliegtickets voor morgen naar Xi'an (er is geloof ik geen één naam goed gespeld ..?!), ga douchen en zoek een eettent voor vanavond. Zit nu in een soort van backpackerscafe te internetten.

Chengdu-Xi'an, 23 april
Het vertrek naar het vliegveld in Chengdu ging overdreven voorspoedig. Binnen een half uur stonden we met onze twee busjes op het vliegveld. Heb de airporttax geregeld, we moesten zelfs nog even wachten voor we konden inchecken. Het regent bij aankomst in Xi'an. Neem een lekkere warme douche in het hotel. Ik eet daarna snel wat met een zestal groepsleden en ren terug naar het hotel waar ik om 21.00 uur heb afgesproken met de agent. Ik krijg de tickets voor de trein naar Beijing (overmorgen), regel een excursie voor de groep naar het Terracotta leger (erg indrukwekkend, duizenden stenen soldaten die al eeuwenlang in slagorde de grafheuvel van de Chinese keizer die de Muur liet bouwen beschermen) en dat ik mijn kamer op de dag van vertrek tot 16.00 uur kan aanhouden (als opvang voor de bagage van de groep).

Xi'an, 24 april
Ik zwaai de groep om 09.00 uur uit, geef hun een Engels en Chinees (voor de chauffeur) schema mee voor de dag. Zelf fax en bel ik met Beijing, overleg en bezoek het Renmin Hotel (een mooi oud communistisch (zelfs stalinistisch) gebouw) voor een Tang voorstelling: Song & Dance . Ik krijg hulp van een bell-boy-dame die haar Engels op mij oefent. Uiteindelijk krijg ik een Chinees aan de telefoon die Duits spreekt .… Ga langs de bank en kijk op het treinstation waar de trein morgen vertrekt. Verder moet ik op zoek naar een kadootje voor de jarige van morgen.

We gaan vroeg naar de Tang voorstelling (met 10 man) omdat ik nog problemen verwacht, maar uiteindelijk zitten we er zo vroeg dat we nog een spelletje Yatzee spelen. We zitten een kwartier lang als enigen in de zaal helemaal op rij 1 (en dat terwijl we minder dan 50% van de entree-prijs betalen), ik denk dat de foto's daarvan wel grappig zijn. De voorstelling is leuk, beetje kitcherig.

Xi'an, 25 april
Ik slenter, via de grote winkelstraten, naar Bell-tower en bezoek hier een internetcafé. Erg snelle verbindingen hier, voor Y12 (hfl 4,-) per uur! Het massa-toerisme zit er helemaal in hier in Xi'an. Veel Chinese toeristen. Denk dat ik zo maar 'ns naar de moskee hier ga (veel islamitische invloeden hier, doordat Xi'an het begin-/eindpunt was van de Zijderoute!) en de rust opzoek aldaar.

De rust van The Great Mosque is er nog steeds! Eerst loop ik tegen een groepje van 5 van mijn groepsleden aan en later nog eens 4, daarna wordt het stiller. Een Amerikaan komt bij mij zitten (ABB, voor werk hier, bedrijf ken ik nog van de beurzen van Zeiss). We zitten lekker rustig te kletsen. Nog steeds is het achter deze muren een drukte van jewelste, veel nieuwe grote gebouwen en heel veel Chinese touristen. Maar hier (als alle groepen weer weg zijn) geniet je van de vogeltjes, mooie pagodes, tempels en poorten. Veel groen en af en toe komt een gillende moslim voorbij. Ik laat de souvenirstalletjes voor wat ze zijn (inderdaad nog niets gekocht!) en loop in een uurtje terug naar het hotel.

Ja,ja het gaat best hard nu. We vertrekken vanmiddag alweer met de nachttrein naar Beijing, waar we na 3 dagen afscheid nemen van 10 groepsleden die de 3-weekse reis hebben geboekt. Met de rest gaan we door naar Shanghai. We wachten ca. een 1/2 uur op het station voordat we de luxe comfortabele nachttrein inkunnen.

Beijing, 26 april
De volgende ochtend staat onze agent Ai Dong ons in Beijing al te wachten om ons in 2 busjes naar het Dongfang Hotel te brengen. Ik regel voor de groepsleden op 2 dagen een busje naar de Chinese muur en de Ming-tomben. Daarna ga ik voor een groep van 8 kaartjes regelen voor de Beijing Opera in het Qianmenhotel en zie nog een stukje van de Kung Fu-show die daar wordt opgevoerd. Hoog opspringende jongetjes, vechtend met stokken en dan die Westerse toeristen die daar smakkend (lunch!) naar zitten te kijken. Ik maak een begin met mijn zoektocht naar een restaurant voor het afscheidsdiner. Heerlijke groente-dumplings gegeten in een restaurantje naast het hotel (ik zal er veel te vinden zijn!).

Daarna wil ik zelf gaan vliegeren op Tiananmen plein. Gek, hoe vaak heb ik hier nu al gelopen ... Daar loop ik tegen 2 groepsleden aan en wandel met hen naar een vegetarisch restaurant op Qiamen Dajie (goed maar duur!). Eet later op de avond met 2 andere groepsleden een ijsje bij McDonalds, waar een dronken Chinees met een cheeseburger de medebezoekers ondersmeert. Om 23.00 uur bel ik onze agent Ai Dong om te vragen of de bus morgenochtend om 05.00 uur klaarstaat om naar de Muur te gaan.

Beijing, 27 april
Om 05.30 uur op, om er na het douchen achter te komen dat ik een uur te laat ben opgestaan ... Ik bel de receptie om te checken of (de bus er was en) de groep op 05.00 wel is vertrokken; 'nobody left'. Gelukkig heb ik het mobiele nummer van de chauffeur en groepslid Hugo bevestigt dat zij onderweg zijn naar de Muur (bij Mutianyu) en de Ming tombes. Ik ga maar weer slapen en besluit morgen mee te gaan met de groep die pas om 07.30 uur vertrekken (een meer christelijke tijd!).

Volgens mijn instructieboekje moet ik nog op onderzoek uit naar restaurantjes in de buurt van het, voor ons, nieuwe hotel. Daar voldoe ik aan en eet heerlijke gevulde bao zi. Heb de beste handen en voeten, woordenboek-conversaties want niemand die hier ook maar een woord Engels spreekt ... Zit nog eens na te denken over al die rare oorlelletjes die die Chinezen hebben. Zit nu achter een Chinese dame die er geen heeft. De chauffeur van Dali naar Lijiang had rare op- en afstaande flappertjes. Maar in Xi'an zag ik een man met vergroeide oorlellen....

Vanmiddag voor Y60 (ca. 20 gulden) per uur gemaild en nu zit ik in een tent waar je voor Y10 kan mailen. Nu eigenlijk meer om te testen hoe snel het is, kan ik het weer in het instructieboek zetten!

Ik ontmoet daarna Chris, een collega-VNC-reisbegeleider die eerst deze twee China's Vele Gezichten-reizen zou doen die ik nu dus doe, in de lobby van het hotel. We spreken af om 's avonds samen wat te drinken. Hij is in Beijing net gestart met zijn Tibetgroep. Ik ga daarna met 8 groepsleden naar het Qianmen Hotel voor een Beijing Opera/ acrobatiek/ Kung Fu-voorstelling. Ik pak zelf ook nog een uurtje van de voorstelling mee, voordat ik naar het hotel terug ren om samen met Chris in de bar van het hotel een biertje (Y40 per stuk!) te drinken. Om 01.00 uur rol ik eindelijk in mijn bed.

Beijing, 28 april
De volgende ochtend vertrekken we om 07.30 uur naar Mutianyu. Helaas is het vandaag heiig en zien we weinig van de Chinese muur die zich hier heel mooi door de bergen slingert. We gaan met een kabelbaan omhoog. Het is aardig gerestaureerd hier, verschillende Westerse groepen, maar weinig Chinezen. Natuurlijk wel in de vele souvenirshops ("Hello, you buy'', "you remember me!" of "2 T-shirts for $1", die natuurlijk later veel duurder blijken te zijn). We rijden binnendoor naar Changlin, een leuke weg omdat je door allerlei kleine dorpjes komt en mensen druk aan het werk ziet op het land en voor hun huis. Ik ga niet mee naar de tombe en regel met de chauffeur dat hij een aantal mensen moet afzet bij de Lama-tempel als we terugkomen in Beijing! Shen Lu, de beeldenweg, vind ik zelf wel leuk. Je wandelt over een lange weg waar de uitgegraven beelden (ca. 36 keizers en beesten) in een soort van park staan.

's Avonds kom ik weer een VNC-collega tegen en drinken we wat. Daarna ga ik met de groep eten; afscheidsdiner in een restaurantje naast het hotel. Het Chinese dametje waar ik het allemaal mee geregeld heb, rent haar benen uit het lijf voor ons en noemt mij haar vriendin!

Daarna duiken we met 10 man de karaoke-bar van het hotel in (eerst ding ik af om de prijs terug te krijgen van Y40 naar Y20, maar blijft duur!). We halen 01.00 uur; zingen voor de jarige om 00.00 uur, dansen op house-muziek. Helaas houden we daar wel een aantal medereizigers mee uit hun slaap die 4 verdiepingen lager liggen. Ze waren wel erg onder de indruk van onze uitvoering van 'Don't cry for me Argentina' en 'Happy Birthday'!

Beijing, 29 april
De volgende dag verzamelen degenen die naar huis gaan (de 3 weken-tour) om 06.30 uur in de lobby. Ik ga mee naar het vliegveld, laat de airport tax betalen en het laatste geld wisselen en neem daarna afscheid, omdat de chauffeur snel terugwil.

Ik krijg als afscheidskado een China-overlevingspakket; noodlesoepje, water, Cola, M&M's, een wc-rol, luchtverfrisser en een vliegenmepper. Bij terugkomst in het hotel ga ik nog even terug naar bed. Daarna ga ik met een groepslid naar de Belgische kroeg Hidden Tree voor een Belgisch pintje!

Om 16.30 uur vertrekken we met de resterende groepsleden naar het treinstation, waar ik met onze agent heb afgesproken. We zitten verspreid over verschillende wagons. We kunnen een paar tickets ruilen, maar toch krijgen we niet iedereen bij elkaar. In 2 groepen wordt de nacht doorgebracht in de slaaptrein.

Suzhou, 30 april (Koninginnedag)
Om 08.55 uur arriveren we de volgende dag in Suzhou. Twee deelnemers stappen per ongeluk een halte voor Suzhou uit, maar gelukkig ben ik op tijd om hun weer op de trein terug te krijgen. Zelf moet ik halverwege er weer inspringen omdat alle deuren al dicht zijn! In het hotel bellen we de 2 groepsleden die een alternatief reisschema hebben gevolgd en die al een dag eerder in Suzhou zijn aangekomen, praten bij en maken een afspraak voor de avond om samen te eten en naar de avondvoorstelling in de Wangshi-tuin te gaan.

Zelf ga ik met twee groepsleden wandelend door de drukke stad naar de Canglang en Wangshi-tuin. Daarna naar een pagode en Panmen, de Zuid-Westpoort van de stad. Het zijn de typische Chinese toeristische sites. 's Avonds eten we in 'Authenthic Chinese Dumpling House', heerlijke dumplings. Maar we zijn uiteindelijk te moe om nog naar de voorstelling in de Wangshi-tuin te gaan. Ik drink in Tom's Pub nog een afzakkertje en zie hoe de Chinese jeugd zich hier vermaakt.

Suzhou,1 mei
Ik ga om half elf eerst lekker in de tuin van het hotel zitten; effe rust! Een half uur later vertrekken we richting oude stad. Maar we hebben hier niet echt het gevoel in het 'Venetië van het Oosten' te zijn. Wat dan wel: het 'echte' Chinese leven, grachtjes zijn erg vervuild en stinken, er drijft veel plastic in! Vuilnis staat naast de vuilnishokken i.p.v. erin. De was hangt boven de straatjes te drogen aan lange stokken, van huis tot huis door de raamkozijnen. Een bootje in de gracht, die de openbare toiletten leegt, stinkt verschrikkelijk als hij voorbij vaart.

Ondanks de nationale feestdag (1 mei!) werken de mensen in de kolenfabriekjes gewoon door, zonder mondkap of iets, ben benieuwd hoe hun longen er uit zien. 1 mei - je kunt over de hoofden lopen in de winkelstraat, zo druk is het. We eten weer in de dumpling-tent, waarna ik ga internetten!

Een Chinese vrouw met (een vergroeid ?) fluitje aan haar mond is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op en rond het fietsviaduct. Wij sukkelen al lepelend aan een McDo-ijsje, zijn al halverwege als we luid en langdurig toegefloten worden; we moeten terug!

Shanghai, 2 mei
Om 08.00 uur vertrekken we naar Tongli. In verband met de vakantieperiode rond 1 mei is het moeilijk om een boot naar Zhouzhuang te krijgen. Ik stuur de groepsleden een uurtje het te drukke Tongli in en ga met de chauffeur naar de kade. Na veel heen en weer gepraat en onderhandelen, kunnen we een luxe boot huren voor Y550 (Y70 per persoon i.p.v. Y30). De boottocht is rustig en duurt een uurtje. Graspollen op het water waaraan de fuiken hangen. Ontelbaar veel visnetten, zover als het oog reikt zien we palen in het water. Daaromheen een groene omgeving met een soort van rieten hutten/huisjes, het ziet er hier arm uit. Dan ineens weer een industriegebied, grauw en grijs en vooral smerig.

In Zhouzhang blijkt ook de entree-prijs voor het stadje verhoogd te zijn van Y35 naar Y60. Na wat onderhandelen komt de prijs op Y48 op voorwaarde dat ik als tourleader meega en wij dus een tourgroep zijn (van 8 man?!). Het ziet zwart van de mensen, eigenlijk niet leuk. Maar de grachtjes en de bruggetjes zijn hier erg mooi. We bezoeken een tempel, 2 huizen en een tuin. Ik zorg dat ik naar de ontmoetingsplaats ga met de chauffeur, maar voordat we elkaar hebben gevonden in de menigte! Dan lijken al die Chinezen ineens op elkaar en weet ik niet goed meer hoe hij er uitziet. Ik ga op een muurtje staan, met de gedachte dat hij mij eerder herkent en ziet, dan ik hem! Om 17.00 uur arriveren we in het Zhongya hotel in Shanghai. Allemaal nette en schone mensen; wat kan je je dan ineens vies en moe voelen.

Tja en dan wordt mij medegedeeld dat ik samen met een Chinese tourguide op een kamer slaap (die natuurlijk geen Engels spreekt!) omdat ze in het hotel niet genoeg kamers hebben i.v.m. de vakantieperiode. Na wat vijven en zessen (ik ben moe en wil in bad en heb absoluut geen trek in deze Chinese dame!) lukt het om haar op een andere kamer te laten indelen. 's Avonds wandel ik met 3 man nog in de buurt van het hotel en maken we een reservering voor ons afscheidseten in het hotel.

Shanghai, 3 mei
Uitslapen lukt niet (sowieso lukt het slapen in China me dit keer niet echt goed). Ik stuur mijn overtollige kilo's uit de rugzak naar huis (en een kadootje voor Lode!). Ik word natuurlijk weer van de ene balie naar de andere gestuurd: eerst duidelijk maken wat ik wil, spullen laten wegen, doos halen, laten zien wat erin gaat, opnieuw wegen, betaling.

Ik wissel geld en om 10.00 uur vertrek ik met 3 man naar de Bund, dé boulevard van Shanghai. Door de vakantiedrukte is het bijna niet te doen om de metro te nemen. Normaal met de metro betekent hier: mensen die de metro uitwillen worden teruggeduwd door de mensen die erin willen, m.a.w. veel ellebogen werk. Wij wachten een metro, zodat we vooraan komen te staan voor de nieuwe metro: fout gedacht. We worden de nog lege metro ingelanceerd door de kluwen mensen achter ons! De Bund is overvol en wij, westerlingen, zijn de toeristische attractie. We worden aan alle kanten gefotografeerd. We wandelen door de oude stad, maar kunnen niet eens in de buurt van de Yu Yuen-tuin komen. Op naar de Franse wijk. Een aantal huizen hebben de typische westerse bouwstijl en tuintjes! We zoeken Eddy's Cafe 's avonds op (homo-bar) maar deze is is opgedoekt door de staat.

Shanghai; parel van de Oriënt. Shanghai is een totaal andere wereld, zelfs Beijing lijkt er een provinciaal stadje bij. Ik zie voornamelijk hoogbouw in deze moderne Aziatische stad. De mensen zijn hier moderner gekleed en ietwat beschaafder. Een enkeling horen we nog vanonder uit de tenen rochelen (over het algemeen is het al veel minder in China!). De straten worden frequenter schoongemaakt en de winkels hebben westerse inhoud en prijzen! De 1 mei-vakantie maakt het een overvolle Chinese toeristen stad; ondoenlijk. Echter vanaf de 9e verdieping van het Peace-hotel hebben we een mooi uitzicht over de kluwen mensen op de Bund en Pearl Tower (TV-toren) op Pudong aan de overzijde, die 460 mtr hoog is.

Shanghai, 4 mei
Ik slaap toch iets uit, doe de boekhouding en ga daarna eerst met 2 groepsleden naar de Bund (nog even druk!), we zitten 2 uur als fotomodel en genieten van de mensen om ons heen. Daarna ga ik dumplings eten en ga terug naar het hotel om mijn verslag voor de reisorganisatie af te maken. Vanavond ons afscheidseten op de 25e etage van het hotel. Niet echt speciaal, maar het uitzicht over Shanghai wel. In de lift naar beneden besluiten we de Chinezen na te doen, door als een blok al gillend en duwend naar buiten te stormen. De Chinezen die voor de ligt staan, schrikken zich het apelazerus.

Shanghai-Hong Kong, 5 mei
Om 05.00 uur in de lobby om te checken of de transfer er is voor de groepsleden. Om 06.00 uur, het regent, ik ga alleen in de taxi op weg naar het andere vliegveld dan de groep. Airporttax Y90, het tarief voor internationale vluchten, Hong Kong hoort toch bij China?!

Heerlijk om even met niemand rekening te hoeven houden en mijn eigen plan te kunnen trekken. Om 11.00 uur landt mijn vliegtuig in Hong Kong. Ik heb door mijn window seat een mooi en duidelijk uitzicht op de verschillende eilanden. Veel groen en daaromheen en tussen hoogbouw. Om 12.30 uur loop ik vanaf de airportbus naar het hotel. Welcome back! Geweldig! Hier kennen ze het woord service en spreken ze Engels. Ik zoek mijn kamer op en merk doordat ik hier eerder ben geweest dat ik het iets gezelligs vind hebben. Ik grabbel wat spullen bij elkaar, kleed me zomers (regen bij vertrek uit Shanghai, maar hier is het 28 graden, een echt vakantiegevoel !) en ga op stap. Pfff, net 10 minuten te laat voor de bank en dus toch morgen geld wisselen op het vliegveld. Ik wandel richting Clock Tower (oud overblijfsel van het stationsgebouw) en de Star Ferry. Ik heb met dit mooie weer een geweldig uitzicht op Central Hong Kong. De ferry brengt wat verkoeling.

Neem de bus naar Aberdeen om lekker langs de kade te slenteren langs de sampa's. Doe me te goed aan verschillende ijsjes (is goed voor mijn keel!) en ga terug op dezelfde manier als ik gekomen ben. Zit nog een uurtje aan de kade bij de Star Ferry mensen te kijken en te genieten van het uitzicht. Wandel terug via Templestreet waar ze nog bezig zijn met het opbouwen van de Nightmarket. Ik vind geen dumplingrestaurant dus loop ik via Jade-market (ja ja, bij zo'n dag hoor je jezelf te verwennen en dus trakteer ik mezelf op een ring!) naar de McDo. Ga me voorbereiden op de nieuwe groep en lekker badderen! Geweldige dag!

Hong Kong, 6 mei
Ik vertrek om 08.00 uur naar het vliegveld . De groep komt echter 3 kwartier later aan dan gepland. Wel grappig dat ik de meeste groepsleden al ken van de voorbereidingsbijeenkomst. Grote groep: 20 man, dat wordt veel en vaak tellen! Als de groep is ingechecked in het hotel komt ook het groepslid aangewandeld die al in Hong Kong was. Ga met hem iets eten en regel het restaurant voor 's avonds voor 14 personen (rest gaat al op eigen gelegenheid eten en op pad!). Check alle gegevens die ik, via een van de groepsleden, krijg van VNC en heb nog net even tijd om een half uurtje in het park te zitten, voordat we gaan eten.

Wuzhou, 7 mei
Om 06.00 uur in de lobby. Ruim voor het metrostation is iedereen al bezweet. Zelfs op dit tijdstip is het al behoorlijk benauwd. Om 07.00 uur checken we onze bagage in en gaan apart van elkaar (er ontstaan al sub-groepjes) ontbijten. Om 07.45 uur verzamelen we weer om te boarden voor de boot. Na de boot weer verder met de bus. Ondanks dat we allemaal een zitplek hebben, zitten we door de bagage voor- en achterin de bus ietwat krap. De dame die het regelt herkent me van vorige maand en zegt dat er geen 2e bus komt, wel worden 2 van de 4 Chinezen de bus uitgestuurd. Cherry (contactpersoon) doet erg amicaal omdat ze me al kent: 'You are my friend!' gaat zoveel makkelijker dan de 1e keer! We gaan met 17 man eten in een doorsnee restaurant met tl-verlichting.

Wel grappig dat te lezen dat mijn teksten enigszins worden aangepast! In veel mailtjes krijg ik de vraag of ik echt alleen maar leuke dingen meemaak, of dat het af en toe toch ook tegenvalt! Ja, soms best wel. Het is wel eenzaam af en toe. Contacten zijn oppervlakkig. Kost veel energie en af en toe heb ik het idee dat ik er zelf niet genoeg energie uithaal. Komt ook omdat ik nog steeds slecht slaap. Het is bijna 11 uur en heb 1,5 uur geïnternet ... moet morgen weer vroeg op.

Yangshuo, 8 mei
Om 07.30 uur verzamelen we in de lobby. We gaan met een bus naar het Long Distance-busstation, zetten de bagage onderin de luxe bus en doen nog wat inkopen. Reis verloopt rustig. Airco staat af en toe te hoog, zodat het erg koud wordt. Maar de omgeving is schitterend en iedereen fotografeert en filmt zich gek (toch maar kopieën van de video's vragen).

Om 15.00 uur komen we al in Yangshou aan. Na een knap stukje toneelwerk weet ik nog een plasstop af te dwingen: groepslid moet naar de wc. Dus in mijn beste Chinees meld ik dat er gestopt moet worden voor een plaspauze. Maar tot Yangshou is het nog 30 minuten dus de chauffeur wil niet stoppen. Uiteindelijk ga ik maar voordoen dat iemand heel nodig moet. Ik laat de groep inchecken en spreek af om om half 7 de excursiemogelijkheden door te spreken. Geweldig hier: iedereen herkent me 'Hi Annet, how are you', veel lachen, vertellen me dat ik een goede tourguide ben (altijd bezig en veel regelen voor de groep, dat mogen ze dan wel tegen iedereen zeggen, maar het geeft een goed gevoel!). Zelfs het altijd lachende meisje in het hotel herkent me en we hebben een geweldig gesprek over het feit dat ze nog geen vriendje heeft. Mr Green komt 's avonds ook lachend aan en vraag of hij, met nog 8 man, mee gaat eten op de Nightmarket (buiten). Heerlijk gegeten voor Y15 per persoon en allemaal verschillende schotels.

Yangshuo, 9 mei
De regen komt met bakken de lucht uit. Ik reken met de groep af voor de bootexcursie naar Fuli en Puyi en zwaai hun uit. Even later wordt het al droog, maar de nevel blijft in het dorpje hangen. Geeft mooie sfeerbeelden (natuurlijk vandaag geen fototoestel meegenomen) Ik wil internetten, naar de bank, faxen e.d., lekker tijd voor mezelf. Als ik bij de Language school kom, krijg ik te horen dat de internetruimte gesloten is (ruimte met wel 30 computers). Gesloten door de Government. En ook vertelde mr Green gisteren dat alle tourguides gisteren zwaar gecontroleerd werden; license niet duidelijk zichtbaar: Y500. Geen license: Y5000 boete! Dat is hier heel veel geld! Daarnaast worden de prijzen vanaf morgen hoger. Kost de boottocht vandaag nog Y80, morgen wordt dat Y130. Dat zijn toch geen prijsverhogingen meer…

Leuk, ik heb 3 man in de groep die aan het filmen zijn. Ik heb bij hun een kopie gevraagd, omdat deze reis dan toch anders overkomt dan met die anderhalve foto die ik heb gemaakt. Een ander maakt veel actiefoto's van de groep (of als ik weer iets aan het uitleggen ben, ook gevraagd of ze die willen opsturen). Ik denk dat ik mijn rolletjes zo'n beetje heb leeggeschoten in Yangshou. Toch wel een plek die ik met Lode nog wil doen, ondanks dat dat backpacker idee er helemaal af is. Het fietsen of wandelen tussen de karstbergen is helemaal geweldig. De rust, maar ook energie, die je daar van krijgt is top!

Eind van de dag kom ik allemaal enthousiaste groepsleden tegen. Ondanks het donkere weer vonden ze de boottocht geweldig. De fietsers zijn zowaar nog enthousiaster. Ik help de zes groepsleden voor het aalscholvervissen op gang. Laat ik me door de altijd lachende dame van het hotel overhalen om ook mee te gaan voor de gezelligheid. Uiteindelijk bij de boot mag zij zelf van haar baas niet mee, maar heb ik met een Duitse tourleader een gezellige en late avond. Een tourleader van een Australische groep sluit samen met mr. Green aan. Je kan merken dat er nu veel meer backpackers en groepen zijn en dus ook veel meer tourleaders; het lijkt allemaal een stuk gezelliger

Yangshuo, 10 mei
Geweldige dag! Om 09.00 uur in de lobby. De bootmannen staken i.v.m. prijsverhogingen en het uit de vaart halen van de 'kleine' boten. De overheid wil grote 'cruise'-boten gaan inzetten á 100 man. Mijns inziens gaan de budgetgroepen en backpackers hier niet op mee varen, maar goed. Omdat een andere groep een probleem heeft, worden er gezamenlijk alternatieven georganiseerd. Ik help een paar lokale gidsjes aan werk en neem met onze groep van 8 ook 2 van de andere groep mee op onze fietstocht naar Moon Hill.

Ik ga als hekkesluiter mee met mr. Green, die een geweldige gids (informatief) is en veel over cultuur en natuur van China vertelt (ik laat me o.a. vertellen hoeveel rijstkorrels er aan 1 plantje groeien; ca. 3.000 !). Ik fiets lekker achter de meute aan, soms wat met de laatste fietser babbelend, maar meestal lekker genietend. Het weer is geweldig; zon met een briesje. Fietsend, stuiterend over de modderweg vol met stenen, tussen de grillige groene karstbergen langs de rivier, groene rijstvelden, vogeltjes fluiten op de achtergrond, zwaluwen schieten vrolijk door de lucht, locale bevolking groet ons vrolijk.

We nemen de ferry over de rivier, klimmen (826 treden!) omhoog naar Moon Hill (een karstberg met een gat erin, waar we een geweldig zicht hebben over de omgeving). Ik moet natuurlijk laten zien dat ik de jongste ben en zorg dat ik als eerste boven ben en ga als laatste weer naar beneden. Dit is genieten; ik heb het idee dat ik er deze keer ook meer van kan genieten. We lunchen bij de tante van mr. Green; een heerlijke uitgebreide lunch. Als we naar Dragon Village fietsen wordt ik door 2 oudjes uitgenodigd om een Pommelo te eten. Ik roep de groep, zodat iedereen dit kan proeven en meteen bij de mensen in huis kunnen kijken; een portret van Mao hangt aan de muur.

's Avonds ga ik samen met mr. Green met een groepje van 8 eten. Ik ga merken dat iedereen een topdag heeft gehad; er worden moppen getapt en iedereen is vrolijk. Heerlijk gevoel dat iedereen je hier kent, veel gidsjes komen even een praatje maken ('you are my friend', 'next time we do tour together again!'), restauranteigenaars proberen me te paaien voor een volgende keer.

Yangshuo-Kunming, 11 mei
Om 12.30 uur vertrekken we naar het vliegveld. Als we om 14.00 uur inchecken hoor ik dat we vertraging hebben .We vertrekken pas om 18.00 uur omdat er iets mis is met het vliegtuig dat nog steeds in Beijing staat. Het wordt eerst nog 20.00 uur en uiteindelijk zullen we om 21.00 uur pas vertrekken. Ik bel een paar keer naar Kunming om de vertragingen door te geven (moet ik weer uit de 'incheck gebied' achter een dame aanlopen, weer opnieuw inchecken) en probeer alvast voor acht man een bus te regelen naar het Stenen Woud voor morgen. Groep neemt het gelaten op (gelukkig was gisteren een erg goede dag, dus er is enige flexibiliteit). We komen om iets voor middernacht aan. De chauffeur herkent mij nog van vorige maand, dat is makkelijk want ik zag hem of de bus zelf niet! In het hotel laat ik iedereen snel naar de kamer gaan. Met 10 man drinken we nog een afzakkertje in de bar.

Kunming, 12 mei
Om 09.00 uur regel ik de bus naar Shilin, het Stenen Woud. Help de anderen op weg die met de lokale bus naar de Westelijke Heuvels willen en handel zelf financiële zaken af, regel de bus voor morgen, bel en regel het een en ander met Dali. Contactpersoon uit Dali is in Kunming en spreek met hem af om vanavond samen wat te drinken. Lekker nog een paar uur voor mezelf vandaag!

In de middag bezoek ik de actieve boeddhistische Yautong tempel. Wierook, gouden boeddha's, vijver en veel Chinesen. Ik tuur een tijdje in het water naar de vissen en schilpadjes die gevoerd worden. Sukkel langs de gillende Chinesen en probeer met m'n EPI-card te bellen. Anderhalf uur onderweg en nergens lukt het. Ik ben moe en mijn humeur zakt ... De verschillende groepjes komen terug van Stone Forest en Western Hills, allemaal met enthousiaste verhalen, dat maakt weer veel goed. In het Foreigners cafe naast het hotel haal ik 's avonds nog wat te eten en ga snel naar bed.

Dali, 13 mei
Om 08.00 uur krijg ik een hartverzakking, ben meteen wakker! Mijn tas weg (met daarin alle belangrijke zaken en geld!). Altijd draag ik mijn rugzak op mijn rug en nu had ik hem bij de rest van de spullen gezet ... Uiteindelijk heeft iemand hem al in de bus gezet! Ik neem me voor nog beter op te letten.

Het regent pijpestelen; goede reisdag. We zoeken onze plekken op in de luxe bus, maar er is chaos voordat iedereen op zijn plaats zit (een aantal Chinezen hebben onze seats ingenomen). Buiten werken de Chinezen met hun regencapejes in de modderige rijstvelden, wel een heel apart gezicht.

Om 13.30 uur arriveren we al in Dali. Ik regel een feestavond in Old Wooden House met slechts (?!) 15 muzikanten en eten. Haal een fles lokale Plum(?)-wijn voor het 30-jarige bruidspaar. Daarna regel ik bij Jim een excursie voor morgen, iedereen wil mee, omdat het weer nog steeds erg slecht lijkt. Moet veel geld wisselen bij de bank voor de betalingen, voel me 'loaded' als ik op straat loop.

Alice (gids vorige reis) komt gillend op straat op me afrennen, wild enthousiast dat ze me weer ziet en wil dat ik met haar en haar vier klanten ga eten. Gezellig om haar weer even te zien. Een soort van herkenning geeft wel een prettig gevoel, helaas kan ze dit keer niet mee naar het klooster.

We verzamelen om 19.00 uur in de lobby en gaan naar het restaurant, dat speciaal voor ons is heringericht. De Plum-wijn valt erg goed bij de groep. Een groepslid speecht en geeft een kado. Het orkest komt op en de groep is 'begeistert' door de grootte. Het wordt een erg gezellige avond; er wordt ook door de Nederlanders gezongen en gedanst met de dames van het restaurant. Ik word wel heel veel door de dametjes van het restaurant gefotografeerd. Ik vraag Philip (contactpersoon) over een paar weken te controleren of ik niet toevallig dansend op de foto sta (foto's van tourleaders worden opgehangen!).

Dali, 14 mei
Geregeld dat we al om 07.15 uur kunnen ontbijten bij hetzelfde restaurantje. Om 08.15 uur verzamelen we bij Jim's, het regent nog steeds. Met 2 busjes gaan we naar Xizhou; oude huizen, tempels en een varkensrusthuis (voor de slacht!) bekijken. Jim vertelt verschillende wetenswaardigheden zoals het 10-sterrensysteem dat bij velen boven de deur hangt, o.a. voor politiek gedrag, studeren je kinderen, is je keuken/huis schoon, aantal kinderen (1 natuurlijk!). We zien een grote groep witte reigers uit Australië in een boom, een groepslid wordt getroffen door een 'dropping' tot grote hilariteit van de anderen.

Daarna gaan we naar de markt in Shaping. Het is rustig omdat de lokale bevolking in grote getale op de rijstvelden aan het werk is om de rijst te planten. De regen is gestopt, maar het is een grote modderbende. We lunchen in Xizhou en gaan daarvandaan met de ponykar naar het meer. Leuke tocht langs dorpjes en door de velden. Met de boot naar de overzijde naar het dorp Wase. Opa met kleinkind is de film-foto-attractie. Wolken hangen in de bergen. Alles ziet er grauw uit; jammer. Wandelend langs de rijstvelden, waar het ook een drukte van jewelste is - het lijkt of alle dorpleden hier aan het werk zijn, naar het volgende dorpje voor een bezoek aan een ziekenhuisje (ga liever gewoon dood, dan dat ik daar op de operatietafel kom te liggen, weinig steriel daar), een school en tempeltjes. De vaart gaat eruit. Ikzelf vermaak me met wat kindertjes. Een aantal mensen zijn te moe om terug te lopen, dus regelt Jim een busje terug naar de boot.

Jim en Henriëtte (uit Nederland) vragen of ik mee ga eten buiten het dorp. Heerlijk avondje voor mezelf waar ik geen nee op zeg. Achterop de motor bij Jim rijden we door donker Dali, prachtige sterrenhemel en nog net genoeg maanlicht om het Erhai-meer te zien liggen. Daarna duiken we het Bird Cafe in. Om 02.30 uur rol ik eindelijk mijn bed in.

Shizhongshan, 15 mei
We vertrekken een half uur later, ik heb uiteindelijk het programma ietwat aangepast. Heb last van mijn maag en van te weinig slaap ... Om 09.30 uur vertrekken we opnieuw naar Xizhou. De groep kan rondlopen op de markt. Ik ga met gids Philip inkopen doen voor het avondeten en ontbijt in het klooster. Leuk dat uitzoeken bij de lokale Bai-bevolking. Verschillende 'standjes' of gewoon zittend in de modder met hun koopwaar: courgette, tomaten, eieren, komkommer, vlees, noten. De bus is kapot en dus moeten we een uur wachten voor er een nieuwe komt. Gelukkig is het stralend weer en loopt iedereen een beetje rond en kletst wat met elkaar.

We lunchen pas om 14.15 uur (door de vertragingen) en veel te lang. We arriveren pas om 15.15 uur bij ShiBaoShan. 15 man gaan met Philip (met hete aardappel Engelse uitspraak) de 1100 treden op naar BaoShanSi (tempel). Ik blijf achter met 4 man. Ik gooi het schema voor morgen om, zodat we langer in het klooster kunnen blijven nu we zo laat aankomen. We reizen door naar het klooster Shizhongshan waar we pas om 19.00 uur aankomen. Ik loop voorop; genietend van de groene bergen, dennengeur, de stilte en de vogels. De groep is afgezakt, lopen kwebbelend een eind achterop. Philip, de kloosterbeheerder en ik beginnen met eten koken, nadat ik eerst 'verplicht' word om met de aanwezige Chinezen te eten; rijst met vetrillen ... ik ben blij dat ik net kan doen alsof ik het een en ander moet regelen.

We hebben slechts 9 kamers en we moeten schuiven met de indeling. De groep eet sneller dan wij kunnen koken (terwijl de gerechten elkaar toch erg snel opvolgen). Ik geniet ervan. De groep tafelt lang na, terwijl Philip en ik (na het afwassen) op de binnenplaats zitten, genieten van de rust, de vele sterren boven ons en een biertje in onze hand. We hebben eigenlijk zelf niet gegeten. Om 23.00 uur duik ik mijn bed in. Ik lig op een kamer met 3 anderen en we zijn ruim een half uur ontzettend luidruchtig (houten muren stellen ook niet veel voor, zitten gaten in) en de tranen lopen over onze wangen van het lachen. Midden in de nacht moet ik echter een noodstop maken, mijn maag werkt niet mee.

Lijiang, 16 mei
Ik blijf dan ook iets langer in mijn bed liggen (de eerste groepsleden zitten al aan het ontbijt) en klungel met 2 anderen nog wat voordat we buiten in de zon meloen gaan eten. De groep gaat met Philip de grotbeelden bekijken, ik klim omhoog naar het tempeltje waar ik lekker even voor mezelf heb in de zon, en waar de vogeltjes vliegen kwetterend af en aan vliegen. Onder me op de berg, hoor ik Philip zijn toer doen en het gekwebbel van de groep. Om 11.30 uur lopen we terug naar de bus. Stoppen nog voor een noodle-soup-lunch (wel Y3 pp!) en rijden naar Lijiang. De vervangende Chinese bus is een stuiterbus, verschillende mensen worden een soort van wagenziek. Zelf voel ik me ook nog steeds niet 'bien'. Ik regel de bus voor de 19e en andere zaken, eet wat met een groepje van 7 en ga voor lang uitslapen!

Lijiang, 17 mei
Rustige dag. Sta later op en mis het ontbijt en dus de groepsleden, die allemaal vroeg op pad gaan. Regel mijn regeldingen o.a. voor 4 man kaartjes voor de Naxi-muziekvoorstelling. Eind van de middag drink ik iets met een drietal groepsleden en ga daarna eten (en Amaretto drinken) in een Tibetaans tentje.

Lijiang, 18 mei
De meeste groepsleden tref ik aan de ontbijttafel. De vier groepsleden die naar de Naxi-voorstelling zijn geweest praten hierover honderduit. Maakt het een goed begin van de dag zo. Ik besluit eerst 1,5 uur te gaan fietsen door de dorpjes en velden ten zuiden van Lijiang. Heerlijk even de wind door mijn hoofd. Vrouwtjes op het veld roepen en kletsen wat naar me. Ik ben net op tijd terug; bewolking en af en toe regen! Regel nog wat zaakjes, fiets teruggebracht en foto's gehaald. Ga ik even heel uitgebreid voor zitten.

Daarna vind ik twee groepsleden op een terrasje. Klets 5 minuten bij, maar we blijven uiteindelijk de rest van de middag en avond hangen (ze trakteren me op koffie, bier en noodlesoep!) en we lopen half dronken terug naar het hotel. Ik weet een groepslid echter over te halen om de kapper te bezoeken; wasbeurt + hoofd- en rugmassage (ca. half uur) voor slechts Y5! Ze durft het zelfs aan om haar haar ook te laten knippen. Een ander groepslid ziet ons zitten en sluit ook aan. De hele tent staat op de kop, maar we lachen veel! Heerlijk rozig en ontspannen naar bed!

Lijiang-Chengdu, 19 mei
Het ontbijtpakket voor in de bus bestaat uit 2 zoete broodjes, een hardgekookt ei, soort van worstje en een flesje water. Ach, een goed begin voor een lange dag. Groepsleden vinden het een geweldige rit. Chauffeur en ik weten beiden niet waar het Panzhichua Hotel zit waar we onze treinkaartjes zullen oppikken. Even zoeken en uiteindelijk nemen we maar een Chinees mee die ons de weg wijst! We arriveren pas om 18.00 uur op het treinstation, nog net een uurtje om iets te eten en inkopen te doen, voordat we op de nachttrein stappen. We liggen weer verspreid. Het lukt me niet om voor een viertal de tickets om te ruilen naar soft-sleepers omdat alles vol zit ... Iedereen slaapt redelijk, ik geweldig!

Chengdu, 20 mei
We arriveren om 10.00 uur in Chengdu. Ik loods de groep naar de lokale bus. Deze zit al vol met Chinezen, maar we weten 20 man met veel bagage erbij te proppen! Laat iedereen lekker zijn eigen gang gaan de komende 24 uur voordat we weer doorgaan naar het vliegveld! Zelf zak ik in Bean's cafe neer om wat te eten (waar ik niet hoef te betalen, omdat ik de vorige reis zoveel heb binnengebracht!) en sukkel naar het Renmin Park. Het is zondag dus alle Chinezen vermaken zich hier liggend op het gras, op het water of in een van de traditionele theehuizen. Ik sluit aan bij een vijftal van de groep en na een paar uurtjes sukkel ik terug naar Bean's. Dag verloopt aardig zo.

Trip gaat hard nu. Een gedeelte van de groep realiseert zich dat ze binnen een week alweer vertrekken. Zelf vind ik het ook wel een raar idee dat ik dan nog een weekje doormoet. Na veel buitenactiviteiten komen nu de grote steden, toch minder leuk! Vandaag weer een discussie gehad, of het vaker voorkomt dat ik 2 maanden bij mijn man weg ben en wat hij er dan wel niet van vindt!

Chengdu, 20 mei
Het (jonge) stel dat de route naar het Panda Breeding Research Centre heeft genomen is ergens in 'the middle of nowhere' uit de bus gegooid ... (niets veranderd dus, na 6 jaar denk je toch dat ze de bus voor de ingang zullen laten stoppen, als er zoveel toeristen naartoe willen ?!) Ze moesten verder lopen (een minibus nam ze slechts 500mtr mee) en ze wilden geen tuktuk nemen. Ik haal de route van de bus dus even later maar van de flappen om andere deelnemers dit te besparen.

Chengdu-Xi'an, 21 mei
Ik begin de dag met de boekhouding. Ga daarna met 3 man ontbijten en we komen Bean's Place niet meer uit. Gezellig en wel lekker zo hangen in een soort van backpackers café. Om een uur of twee vertrekken we naar het vliegveld, gaat allemaal erg soepel, voor we het weten zitten we in het vliegtuig en zijn we al Xi'an. Het is benauwd heet, ca 35 graden. Contactpersoon staat ons al op te wachten. Grappig, om op een afstand te kijken hoe de bagage op de bus wordt geladen. Het zijn altijd dezelfde (4 man) die hiermee aan de gang gaan. Niets geen mooie introductie van het hotel via de glimmende luxe lobby. Dit keer arriveren we met de bus direct bij het Backbuilding, waar de kamers geweldig zijn. Nog steeds hebben ze hier sleuteldames; je krijgt geen eigen sleutel, maar laat een kaartje zien aan de dame in kwestie die de deur voor je opent, water voor je klaarzet en het bed 's avonds terugslaat). Regel de excursie voor morgen met onze contactpersoon en tref een aantal groepsleden in de lobby. Een stel wil naar Luoyang (Long man cave) met de nachttrein en van daaruit naar Beijing. Ik pleeg een paar telefoontjes om te kijken of onze trein daar stopt zodat ze weer kunnen aansluiten en spreek af om morgenochtend met hen de mogelijkheden verder te bekijken. We gaan met 10 man eten in de Chinese cafetaria om de hoek. Uitkiezen wat je wilt eten door het aan te wijzen en er worden enkele yuans van je lijstje gestreept; wel voor Y5 gegeten!

Xi'an, 22 mei
Weer bijtijds opstaan om de groepsleden op weg te helpen met de excursie. Ga naar het treinstation. Na enig gezoek vinden we eindelijk het foreigner booking office en een Engelstalige dame. We regelen een ticket voor de nachttrein van vanavond en na enige overredingskracht weet ik de dame te overtuigen dat ik geen tickets wil voor trein T42 (want die is vol en daarom wil ze niet eens over deze trein praten!) maar informatie over de stops en aankomsttijden. In een andere plaats kunnen de twee groepsleden morgennacht om 00.30 uur weer bij ons op de trein stappen. Volgende stap is om de treintickets eerder te ontvangen van mijn contactpersoon - kost me 'slechts' 3 telefoontjes ... Helaas kan hij alleen om 13.00 uur en is mijn hele dag gebroken.

Het is bloedheet en heb net genoeg tijd om een uurtje in het Geming Gongyuan te zitten; een kinderpretparkje. Waar ET er suf bijstaat en dino's bewegen, de één een grommend geluid maakt, een ander miauwt en weer een ander mekkert als een geit. Kindermuziekjes en -stemmetjes op de achtergrond, lekker in de schaduw op het gras zitten. Twee vrouwen die naast mij op een boomstam slaan, even later laten ze zich hard met hun rug tegen de boom vallen, en weer later trappen ze met hun voeten tegen de stam; je vraagt je af of ze geen betere sportoefeningen kunnen bedenken. Een oude man met hoed zit lezend tegen een boom. Onder een andere boom zit oma in een rolstoel. Een verliefd stelletje zoekt een rustig plekje. En verderop zit een vader met een heel klein kindje. Rust; effe niets. Nog net boven de stadsgeluiden uit tsjilpen de vogels.

Na de officiële verplichtingen, besluit ik naar de China Telecom Internet Bar te lopen. Ook deze is door de overheid gesloten! Dus ga ik eerst maar souvenirshoppen in de moslimwijk. Ik kom tot een paar aardige vriendenprijsjes en slenter door de winkelstraat op zoek naar een internettent die nog wel open is! Een vage tent, lijkt een donker steegje, trap op en achter een deur ontwaar ik een waar internetfeesttent; meer dan 50 computers, ze bestaan dus toch nog. Zo meteen zorgen dat ik de groep kan opvangen in het hotel om te horen hoe de excursie is geweest en de twee anderen uitzwaaien Zo gaan de dagen hard.

Xi'an-Beijing, 22 mei
Gisteren om 17.15 uur trof ik een aantal groepsleden in het hotel. De mensen van de excursie waren moe, vonden het een (te?!) lange, maar mooie dag (mede door de hitte?). Ik eet met de groepsleden die even apart gaan reizen, waarna deze zelfstandig naar het treinstation gaan. Verwacht hen vannacht weer in de trein terug te zien. Toch maar even gevraagd dat (mocht het misgaan) ze naar Beijing bellen dat ze later komen en doorgeven dat verder alles ok is (in mijn overbezorgdheid zou ik direct de hulptroepen optrommelen om hen te zoeken!).

Hello's (de g van ghello is er ondertussen wel af!). Nog steeds verbaas ik mij over de vele 'hello's?' die de Chinezen afvuren op westerlingen. De één zachtjes naast je, omdat de 30 jarige Chinees toch nooit echt goed Engels heeft geleerd en niet overtuigd is van zichzelf. Het harde schelle 'hello' van mannen of vrouwen die willen laten blijken in een groep dat ze ook een woord Engels kunnen. Nog harder is de 'hello?' bij winkeltjes en souvenirstalletjes, met het idee dat dat het sleutelwoord is om jou naar binnen te lokken ... Maar ook de kinderen; ze staan al een tijdje achter je te drentelen in een groepje, bijna gillend wie het meeste lef heeft om jou aan te spreken, in de veronderstelling dat ik dat niet hoor of zie. Ineens staan ze dan voor je; 'hello?'. Altijd met dat vraagteken erachter. Zeg je niets blijven ze gewoon voor je staan, ongegeneerd kijkend. Als je 'hello' terugzegt, liggen ze allemaal in een deuk.

Wat wel prettig is; ik ben hier een echte knapperd! Al verschillende keren te horen gekregen (o.a. van de bankbediende en het meisje dat me in de winkel helpt) dat ik een echte schoonheid ben! Zelfs de door de zon gebleekte blonde plukken in mijn haar vinden ze geweldig! Hoewel ik me afvraag of dat een reden is om me altijd zo te blijven aanstaren of over mijn schouder te hangen als ik geld haal bij de bank. Onze kleding is natuurlijk plomp vergeleken bij de fijne Chinese mensjes, mijn jesus-slippers zijn natuurlijk ook wel plomp en anders (hoewel je die hier nu ook meer en meer kunt kopen), om vervolgens ook nog een teenring om te hebben ...

Ga nog even ergens mijn appeltje eten, misschien even de stadsmuur op om een blik te werpen op de moslimwijk en de bedrijvigheid beneden me. Vanochtend eerst op mijn kamer gewacht op alle bagage van de groepsleden (een kamer aangehouden tot 16.30 uur) en heb ik Beijing alvast voorbereid. Wilde om 12.00 uur in eerste instantie naar een actieve tempel buiten het centrum, maar ben toch maar weer gaan sukkelen. Neem me voor om de volgende reizen toch ook meer dingen voor mezelf te gaan bekijken.

Xi'an-Beijing, 23 mei
Begin met de voorbereidingen voor het vertrek naar Beijing. De groepsleden komen één voor één de bagage op mijn kamer afleveren; de meeste groepsleden zien er vermoeid uit. Maak er zelf een rustig dagje van. Als ik om 15.00 uur terug kom in het hotel wil een groepslid wat uit haar tas halen. We gaan samen naar de kamer. Eerst wil de lift de deuren niet sluiten en vervolgens stoppen we na een 3 tal secondes. De lift zit vast! Had ik een paar dagen geleden niet een waanidee: wat zou er gebeuren als je in China met de lift vast komt te zitten?! Ik ga vandaag het antwoord krijgen! Het groepslid gaat op de grond zitten, omdat ze beweert dat er (met deze hitte) meer zuurstof beneden zit. Ik ga langdurig op de bel drukken. Eén van de sleuteldames zou ons toch moeten horen! Duurt zo een paar minuten; niets. Ik druk nog een paar keer op een paar knoppen en ineens schieten we weer wat omhoog; een oorverdovend alarm gaat nu af. We hebben allebei oordoppen bij ons. Ik wacht er nog even mee, het groepslid propt ze meteen in de oren. Maar ik ga toch ook nog even op de bel drukken (heeft dat extra effect naast zo'n alarm?!).

Besluit, als ik bijna doof begin te worden aan één zijde, om ook de oordoppen in te doen, als ik toch Chinees geroep hoor. We kunnen niet meer bedenken dan 'Help' en dat roepen we dan dus ook maar. Dan weer niets. Ik probeer de deuren open te duwen; uitzicht: stenen. Als het me uiteindelijk lukt om ze open te houden, zien we nog net een strook onder aan de lift van de deuren van de 2e verdieping. We beginnen weer enthousiast te roepen (nog steeds gaat het alarm af!) en ook de dames beginnen aan de deuren op de verdieping te morrelen. Eindelijk open, eigenlijk wil ik er direct uitkruipen, maar bedenk me dat ik het groepslid (= tenslotte klant) voor moet laten gaan. Weet niet hoe snel ik haar achterna moet springen, want het idee om alleen achter te blijven in die lift ...

Bekomen van de schrik lopen we om 17.00 uur naar het station en kunnen na 10 minuten op de trein. Ik informeer de attendant dat de twee vooruit gereisde groepsleden in Zhengzhou (00:32 uur) zullen aansluiten. Fout! Als we niet binnen een uur met de tickets op de proppen komen, worden de bedden geannuleerd en mogen de bedden aan anderen worden verkocht. En ja, dat is in dit geval het vriendinnetje van de attendant. Wij moeten opnieuw plaatsen betalen; no. 5 van het, in het Chinees opgestelde, treinreglement. Echter, als ik de tickets wel zelf had meegenomen, komen de groepsleden de trein dus niet op! De vele discussies helpen niet, kwaad worden ook niet... en zelfs de Chinees die erbij zit die beweert dat het systeem niet klopt kan niets uithalen. Het systeem ter discussie stellen helpt niet. Geduld! Het irriteert me, ik heb speciaal gevraagd of de twee groepsleden wel op de trein zouden kunnen komen. Maar natuurlijk had ik niet expliciet gevraagd naar de bedden... En ineens ben ik weer boos op alle Chinezen, ga maar bijtijds naar bed, misschien dat ik vannacht mijn bed moet afstaan aan één van de twee.

Om 00:15 uur op, weer vragend naar de attendant. En ja, hij heeft nog 2 bedden (ik doe alsof ik gek ben en ga dus niet bijbetalen!), echter één in wagon 10 en één in wagon 8. Ik zeg direct ja. Trein stopt, de eerste 3 minuten geen teken van de twee. Shit, al die toestanden voor niets?! Ik loop een stukje en zie een oploopje van hoge piefen verderop. Ik zwaai en ja, ik zie een lange arm achter de groep omhoog gaan. Het bevestigt voor de hoge omes dat er vrienden van de twee buitenlanders op de trein zitten en ze mogen doorlopen... we kunnen slapen!

Beijing, 24 mei
Om 07.30 uur arriveren we in Beijing. Ik bespreek de komende dagen met de agent, controleer de treinkaartjes, regel een excursie naar de muur en laat me informeren over een goed Beijing Duck Restaurant. Regel voor dezelfde avond de Peking Opera voor 9 man en ga, nadat ik een giga bord met vegie dumplings heb gegeten, naar de KLM om de tickets her te bevestigen.

Slenter terug via de Silk Market. Hier wordt hoog ingezet en er moet hard onderhandeld worden wil je op een leuke prijs uitkomen. Ben moe en trakteer mezelf op een Grande Colombian Coffee bij Starbucks. Heerlijk dat westerse ineens weer; terwijl ik er verder toch niet echt naar omkijk. Voel me relaxed hier in Beijing. Voelt ook alsof ik de stad op mijn duimpje ken, de groep kan lekker hun eigen gang gaan. Ik help de groep op weg naar de Operavoorstelling en ga bij mijn Chinese 'vriendin' (gratis) eten in het restaurantje naast het hotel. Misschien dat ik morgen toch mee ga naar de muur en zelf omhoog klim om weer 'ns wat beweging te krijgen... Groei hier langzaam dicht met al dat lekkere eten!

Beijing, 25 mei
Excursie naar de Chinese Muur bij Mutianyu (bustripje van 2,5 uur), Changling (Ming tombes - 45 minuten) en Shenlu (1 uur). Vertrek om 07.30 uur. We doen er zo lang over om bij Mutianyu te komen, omdat het in de stad beredruk is! Regende het gisteren nog (de hittegolf is net over), vanochtend is het stralend weer. Ik loop met de 'jongelui' omhoog, de rest gaat met de kabelbaan, naar het rustige oostelijke deel van de muur.

We klimmen en dalen de trappen op en af in ca. 45 minuten. Ik maak verschillende foto's van de groepsleden en als ik bedenk dat het ook wel aardig is om een paar foto's van mezelf te hebben, blijken de batterijen van mijn camera leeg... Ik charter één van de groepsleden maar weer, die heeft al verschillende series van me gemaakt (o.a. inkopen voor het klooster doen op de markt, ik in actie voor de groep...).

Dit is energie opdoen; ik geniet van de inspanning, de zon met een heerlijk verkoelend briesje en het geweldige uitzicht; de muur slingert door de bergen. Op de stukken waar je niet mag komen zijn de stenen begroeid met bomen en struiken. Tegen de tijd dat wij teruglopen, komen we voor het eerst andere toeristen tegen.

Changling laat ik aan me voorbijgaan, maar loop wel met de groep mee over Shenlu; blijft leuk, heerlijk ook het buiten de stad zijn. Ik regel het afscheidseten voor morgenavond met Ai Dong (agent) en ga met 8 man in de straat bij het hotel eten en drink met 5 man nog iets op onze kamer. Volgend keer (?!) ga ik met Jade en Ai Dong (ze nodigen me uit, helaas heb ik nu niet meer genoeg tijd daarvoor!) naar een typisch restaurantje en Sanlitun (straat vol met barretjes).

VIP's krijgen nog steeds de officiële (communistische ?!) pracht en praal ontvangst. Pleinen worden met bloemen en rode Chinezen vlaggen versierd. De rest van 'het pleps (?!)' moet maken dat ze wegkomen (en ook wij minder belangrijke foreign friends). Wegen worden afgezet. Vliegtuigen worden gewoon vertraagd. Dat allemaal omlijst met vele militairen/politieagenten/bewaking en nog meer Chineze belangrijkheid. Je vraagt je af of de bezoekers wel een goed beeld van China krijgen op deze manier. Ditmaal zien we het Tiananmen plein 'schoongeveegd' worden door de militairen omdat er een Roemeense hotemetoot op bezoek is.

Eerdere ervaringen op dit gebied:
• De weg van het vliegveld naar het centrum van Xi'an wordt afgezet (onze bus wordt ook aan de kant van de weg gezet) als er met loeiende sirenes en een lange rij met auto's langskomen met een Belgische hooggeëerde gast.
• Ons vliegtuig vanuit Guilin blijkt vertraging te hebben omdat de belangrijke gasten (uit Afrika ?!) hun bezoek in Beijing niet snel genoeg hadden afgerond.